Ga verder naar de inhoud

Methodieken in consultancy

Voor een succesvol resultaat kan de focus of methodiek van ondersteuning bij een opdracht doorslaggevend zijn.

Wat zijn focusgebieden of methoden die worden gehanteerd bij organisatieontwikkeling

Focusgebieden zijn methoden en specifieke technieken of benaderingen die worden gebruikt om organisatieontwikkeling door te voeren. Een project vraagt doorgaans een combinatie hiervan, toch is het succes van een specifieke opdracht vaak te linken aan de focus die de klant en partner hierin (willen) leggen.

We weten dat organisatieontwikkeling een combinatie van meerdere methodieken en technieken inzet. Ieder project zal dan ook ongetwijfeld elementen omvatten van verschillende technieken, dat is een natuurlijke eigenschap van organisatieontwikkelingstrajecten. Tegelijkertijd hebben opdrachten en projecten een bepaalde focus. Neem dit element – de focus op deze aanpak – weg, en de opdracht en haar resultaat voldoen niet meer aan de verwachtingen en noden van de klant.

De situatie, voorkeuren en ondersteunings-noden van de klant bepalen mee welke focus de partner aan de dag zal moeten leggen in het ontwerp en de uitvoering van het organisatieontwikkelingstraject.

Variatie kan komen uit het type opdracht, of accenten die de klant doelbewust legt maar ook uit de situatie, eigen capaciteit en ondersteuningsnoden van de klant.

Welke methodieken kunnen er zijn?

  • Ver­an­de­rings­ma­na­ge­ment

    OO sleutelt aan de fun­da­men­te­le kenmerken van de organisatie. Met ver­an­der­ma­na­ge­ment worden deze or­ga­ni­sa­to­ri­sche ver­an­de­rin­gen en de overgang naar de toe­komst­vi­sie succesvol geleid en beheerd. Het gaat hier over doelbewuste, in­ten­ti­o­ne­le, complexe en geplande ver­an­de­rin­gen. Ver­an­der­ma­na­ge­ment legt de nadruk op het ontwikkelen van strategieën om mensen te helpen bewust te worden van en zich aan te passen aan de verandering. Effectieve im­ple­men­ta­tie en uitvoeren van ver­an­de­rin­gen hoort niet onder ver­an­der­ma­na­ge­ment maar bij im­ple­men­ta­tie en/of adviseren.

  • Pro­ject­ma­na­ge­ment

    Pro­ject­ma­na­ge­ment is het planmatig beheren van één of meerdere projecten. Het is de toepassing van processen, methoden, vaar­dig­he­den, kennis en ervaring om specifieke pro­ject­doel­stel­lin­gen te bereiken binnen vooraf opgestelde criteria. Tijd, kosten, scope en kwaliteit zijn de bouwstenen van elk project. Dit kan via ver­schil­len­de methoden (Agile, Prince2, scrum…). Vaak wordt hiervoor een PMO opgezet.

  • Im­ple­men­ta­tie­be­ge­lei­ding

    Im­ple­men­ta­tie­be­ge­lei­ding is het proces van het on­der­steu­nen van or­ga­ni­sa­ties bij het im­ple­men­te­ren – het effectief doorvoeren – van de verandering(en) in de dagelijkse werk­zaam­he­den. Het is een doorlopend proces dat voortgang monitort, het plan bijstuurt indien nodig en medewerkers ondersteunt en traint om de ver­an­de­rin­gen succesvol door te voeren, te verankeren en te handhaven.

  • Cri­sis­be­ge­lei­ding

    Cri­sis­be­ge­lei­ding omvat het coördineren van acties, com­mu­ni­ce­ren met be­lang­heb­ben­den en het bieden van psy­cho­lo­gi­sche en praktische on­der­steu­ning aan medewerkers in de context van een cri­sis­si­tu­a­tie waar schade dient te worden geëvalueerd, beheerst en hersteld.

  • Par­ti­ci­pa­tie, co-creatie & draagvlak

    Co-creatie en par­ti­ci­pa­tie­tra­jec­ten zijn processen waarbij een organisatie samenwerkt met be­lang­heb­ben­den om ideeën te genereren, oplossingen te ontwikkelen, be­slis­sin­gen te nemen en acties uit te voeren. Deze be­lang­heb­ben­den kunnen bij­voor­beeld medewerkers, klanten, le­ve­ran­ciers, partners, over­heids­in­stan­ties en ge­meen­schap­pen zijn. Het doel van co-creatie en par­ti­ci­pa­tie is ondermeer om de be­trok­ken­heid van be­lang­heb­ben­den te vergroten, inzichten te delen, draagvlak te creëren en betere be­slis­sin­gen te nemen.

  • Meting, analyse en diagnose

    Meten gaat over het verzamelen van kwan­ti­ta­tie­ve en/of kwa­li­ta­tie­ve informatie. Vervolgens kan deze informatie ge­a­na­ly­seerd worden. Dan kunnen er trends, patronen en relaties tussen ver­schil­len­de variabelen worden ge­ï­den­ti­fi­ceerd. Diagnose gaat verder dan analyse door het bepalen van de oorzaken van problemen en het iden­ti­fi­ce­ren van de on­der­lig­gen­de factoren die bijdragen aan deze problemen.